Trajedi, Yunanca kökenli olup “keçi” ve “türkü” anlamına gelen kelimelerin birleşimiyle oluşmuş ve “keçilerin türküsü” anlamına gelir. Hayatın trajik yönlerini, ahlaki dersler vermek amacıyla ve belirli kurallara bağlı kalarak sahnede sergilemek için yazılan manzum eserlere trajedi (tragedya) adı verilir.
Trajedi türünün dünya edebiyatındaki ilk öncüsü Thespis olarak bilinir. Öne çıkan yazarları arasında Aiskhylos, Sophokles, Euripides, Corneille ve Racine sayılabilir.
Trajedide üç birlik kuralı olarak bilinen prensip, olayın birbiriyle bağlantılı olarak aynı mekânda, belirli bir zaman diliminde ve tek bir olay etrafında gelişmesi gerektiğini ifade eder. Bu kuralın öğeleri şunlardır:
Sefiz:
Bir kralı küçümsemek neden, Madam?
Sizi zaferlerle dolu bir soylu yapıp yücelten,
Kazananlar önünde eğilip duran,
Ona minnet duymadan babanızın soyluluğunu hiçe sayan,
Kendi zaferini bile önemsiz gören adamı neden hor görüyorsunuz?
Andromak:
O hatırlamasa da, ben unutabilir miyim?
Nasıl olur da cenaze töreni olmadan gömülen
Ve saygısızca sürüklenen Hektor’u unutabilirim?
Kandan kırmızıya bürünmüş heykeline sarılmışken,
Ayaklarımın dibine düşen babamı nasıl unutabilirim?
Düşün, Sefiz, bir ulus için sonsuz karanlıkta,
Acımasız bir gecenin nasıl olduğunu hayal et.
Alevler içinde kalan saraylarımızın ışığında
Kardeşlerimin cansız bedenlerini çiğneyerek yürüyen,
Kan içinde zafer çığlıkları atan Pirüs’ü hayal et.
Pirüs, bana böyle görünür işte.
Ona krallık getiren zaferler bunlardır;
Ve işte bana eş olarak önerdiğin adam budur.
Hayır, onun katliamlarına ortak olamam,
Bizi son kurbanı olarak alsın, ama nefreti ona bırakayım.
Sefiz:
O zaman oğlunuzun ölümünü göreceğiz, Madam.
Beklenen tek şey sizsiniz… Titriyorsunuz, Madam.
Andromak:
Öyle bir hatıra canlandı ki ruhumda!
Nasıl olur da oğlumun, Hektor’un biricik yansımasının,
Ölümünü gözlerimle görebilirim?
Beni ona bağlayan sevgiyi mi yok sayayım?
Cesur Aşil’in oğlumu kollarına alıp
“Aziz eşim,” diyerek gözyaşlarını sildiği anı mı unutayım?
Bu kan dökülürken gözlerimle görecek miyim?
Ve soyumuzun sonunu mu izleyeceğim?
Hayır, oğlumun ölmesine izin veremem…
Trajedi, yaşamın acı yönlerini belirli kurallara bağlı kalarak sahnede gösteren, ahlak ve erdem üzerine dersler veren bir türdür. Yukarıdaki alıntıda, Racine‘nin Andromak adlı eserinden bir parça görülmektedir. Bu sahnede, karakterlerin yaşadığı trajik olaylar, özellikle Pirüs’ün öldürülmesi ve Andromak’ın kocasının öldürülmesi gibi trajik unsurlar işlenmiştir.
Trajedi türünde genellikle Tanrılar, krallar ve soylular gibi üstün karakterler ön plandadır. Yukarıdaki parçada da karakterler saray çevresindeki soylular arasındadır. Manzum (şiirsel) bir üslup ile yazılan bu eserde, trajediye özgü ağırbaşlılık ve seçkin üslup dikkat çekmektedir. Aynı zamanda, üç birlik kuralı da bu eserde korunmuştur; olaylar tek bir gün içinde geçmektedir.