Sefaretname, siyasi bir görevle yurtdışına gönderilen elçilerin (sefirlerin) gittikleri yerlerdeki güncel yaşam, siyaset ve diplomasi ile ilgili kaleme aldıkları eserlerdir. Bu tür yazılar, hem bulunduğu şehir ve ülkenin durumu hakkında bilgi sunmakta hem de dönemin sosyal ve kültürel yapısını yansıtmaktadır.
Yabancı ülkelere seyahat eden elçiler, izlenimlerini İstanbul’dan başlayarak not almışlardır. Bu yazdıkları eserleri, dönemin sadrazamı ve padişahına sunmuşlardır. Sefaretname hazırlama sürecinde genellikle elçiler kendileri bu yazıları kaleme alırken, bazen de onların yanında bulunan kişiler tarafından yazılan sefaretnameler de bulunmaktadır.
Osmanlı Devleti, elçilerini yalnızca Avrupa’ya değil, diğer bölgelere de göndermiştir. Bu nedenle, bu ülkelerde görev yapan elçiler de kendi gözlemlerine dayanarak sefaretnameler hazırlamışlardır. Sefaretnameler, farklı ülkelerdeki bilimsel ve teknik gelişmeleri aktarması açısından oldukça önemli eserlerdir. Bu eserler, Türkiye’deki pek çok bilimsel, teknik ve idari yeniliğe zemin hazırlamıştır. Ancak, diğer ülkelerin sosyal, ahlaki ve kültürel özelliklerine değinmeleri, bazen de kültürel yozlaşmaya neden olmuştur.
Sefaretname türleri, iki ana grupta incelenebilir:
“Sefaretname” türü, Osmanlı’nın kuruluş dönemine dayanmakla birlikte, daha çok Osmanlı’nın Batı’ya açıldığı son dönemle ilişkilidir. Bazı sefaretnameler, tarihçiler veya vakanüvisler tarafından kaynak olarak kullanılmıştır, bir kısmı ise yayımlanmıştır. Bu türün ilk örneği, Viyana Sefaretnamesi ile Kara Mehmet Çelebi tarafından verilmiştir.
Yirmisekiz Çelebi Mehmet’in “Paris Sefaretnamesi”, bu türün en tanınmış eserlerinden biridir. III. Ahmet döneminde Fransa’ya elçi olarak gönderilen Yirmisekiz Çelebi Mehmet, burada gördüğü yerleri, izlenimlerini ve yaşadığı deneyimleri kaleme almıştır. Bu eser, Avrupa ve Avrupa medeniyetini tanıtan önemli bir kaynak olarak öne çıkmaktadır.
Sefaretname eserleri, yalnızca birer elçi raporu değil, aynı zamanda birer kültürel miras olarak da önem taşır. Bu eserler, Osmanlı’nın dünya görüşünü ve uluslararası ilişkilerdeki stratejilerini anlamak için kıymetli kaynaklardır.