Dilin yanı sıra, gösterge çeşitleri günlük yaşamda çeşitli biçimlerde karşımıza çıkar. Bu göstergeler arasında hareket, jest, mimik, resim, şekil ve işaretler yer alır ve her biri belirli bir iletişim işlevi görür.
1. Belirti (Doğal Gösterge):
Bu tür göstergeler doğaldır ve insan müdahalesi olmadan oluşur. İçinde herhangi bir yapay unsur bulunmayan bu göstergeler, gösteren ile gösterilen arasında doğrudan bir nedensellik ilişkisi barındırır. Bu göstergelerin anlamları, doğrudan gözlemlerle anlaşılabilir.
Örnekler:
2. Belirtke (Sosyal Gösterge):
Belirtke, insanların iletişim kurma amacıyla geliştirdiği yapay göstergelerdir. Gösteren ile gösterilen arasında sosyal bir uzlaşma bulunur ve bu göstergeler belirli bir topluluk tarafından anlaşılır. Trafik işaretleri, uyarı levhaları ve Mors alfabesi gibi iletişim araçları bu kategoriye girer.
Örnekler:
3. İkon (Görsel Gösterge):
İkonlar, gösteren ile gösterilen arasında benzerlik ilişkisi kuran görsel göstergelerdir. Bu göstergeler genellikle haritalar, fotoğraflar, resimler ve şehir planları gibi görsel temsilleri içerir.
Örnekler:
4. Simge:
Simgeler, toplumsal bir uzlaşma ile anlam kazanan görsel biçimlerdir. Bu tür göstergelerde içerik ile şekil arasında nedensellik bulunmaz. Simgeler genellikle kültürel ve toplumsal değerlerle ilişkilendirilir ve soyut kavramları ifade eder. Simge ile ikon arasındaki fark, simgenin daha çok anlam ifade eden ve kültürel olarak belirli bir anlama sahip olmasıdır.
Örnekler:
Bu çeşitler, göstergelerin anlam ve kullanım biçimlerini anlamamıza yardımcı olur ve iletişim süreçlerinde nasıl farklı roller üstlendiklerini gösterir.